Imperium Meekhańskie

Kawerna udała się 23 marca do afraagrę plemienia Ślężan, gdzie zarejestrowała spotkanie autorskie z Robertem M. Wegnerem. Zachęcamy do obejrzenia wideo i przypominamy, że w tę sobotę Robert pojawi się w Warszawie na Targach Książki.

Imperium Meekhańskie: " Robert chce, by 6. tom Meekhanu ujrzał światło dzienne o wiele szybciej, niż Każde martwe marzenie. Zaczął już nawet pisać pierwsze rozdziały. Pytania zadawane RMW dotyczyły głównie 5. tomu i planów na przyszłość. Robert powiedział, że jest na półmetku opowieści z pogranicza. Stara się unikać tolkienowskiego czarno-białego podziału. Podkreślał, że musimy pamiętać o jednej ważnej kwestii: historię piszą zwycięzcy. W kolejnym tomie przyjrzymy się Matce Dobrych Panów, trudnej sytuacji Kennetha i jego oddziału, konsekwencjom wydarzeń na Dalekim Południu. Akcja Każdego martwego marzenia toczyła się około 2-3 tygodnie. Obserwowaliśmy, jak Altsin z pionka staje się figurą, co prawda nieznaczną, ale na meekhańskiej szachownicy wszystko może ulec zmianie. Bogowie i inne byty toczą grę o wysoką stawkę, a historia meekhańskiego świata jest o wiele bardziej skomplikowana niż nam się wydaje. Elementy tej układanki możemy znaleźć w dwóch pierwszych tomach z opowiadaniami

"Pamięć wszystkich słów. Opowieści z meekhańskego pogranicza" zdobyła w Rosji tytuł Książki Roku 2018 według FantLab.ru! Nagroda czytelników przyznawana jest od dwunastu lat, po przejściu kwalifikacji w finale książka Roberta M. Wegnera zwyciężyła w kategorii Najlepsza Powieść Zagraniczna 😃 Gratulujemy!  źródło: fantlab.ru

Opowieści z meekhańskiego pogranicza ZACHÓD Sztylet i morze Światło na klindze miecza Pożeracz Mroku Altsin dochodzi do siebie po całonocnej popijawie z Nesbordczykami, północnymi piratami. Dręczą go mdłości, mewy krzyczą tuż nad głową cierpiącego, a na dodatek świeci słońce. Niestety, Eyfra – Prządka Losu, miała wobec jego osoby inne plany i po kolejnym ataku torsji doszedł do wniosku, że tak łatwo się nie wymiga. Altsin wspomina Panią Losu, boginię, która ma prawdopodobnie największą styczność z mieszkańcami Meekhanu w porównaniu do pozostałych nieśmiertelnych bytów. Jak na niezamożnego mieszkańca Ponkee-Laa, Altsin ubiera się w bardzo drogie, hertydzkie płótno; nosi także skórzaną kamizelkę wytłaczaną w wethyjskie, spiralne wzory. Na dodatek miał też oba sztylety, pas, sakiewkę, srebrny łańcuszek i stalową bransoletę wysadzaną opalami. A to już zakrawało na cud. W nocy Altsin wypełniał misję zleconą mu przez Cetrona – dostarczył piratom mapę z wyznaczoną trasą rejsu mittarskiej gale

Robert M. Wegner niejednokrotnie podczas spotkań autorskich powtarzał, że otaczają go silne i niezależne kobiety. Z takimi spotykamy się również w "Opowieściach...". Świętujmy więc dzisiejszy dzień z mieszkankami Imperium i okolic!  "Aniołki Laskolnyka" to trójka odważnych i utalentowanych dziewczyn. Niestraszna im walka z bandytami ni szalony cwał po stepie. W dodatku każda ma w zanadrzu nieaspektowane zdolności i biada temu, kto wejdzie im w drogę. A więzów lojalności i siostrzeństwa, które połączyły dwie koczowniczki i Meekhankę, można tylko pozazdrościć! "Kobiety kultu warte." Nie bez powodu wybrankami bogów i̶ ̶c̶e̶s̶a̶r̶z̶y̶ są kobiety. Dziewczyny tak fantastyczne, że nic, tylko je czcić! Każda z nich przeszła przez swoje piekło - od walki na śmierć i życie, koszmaru pola bitewnego czy bycia nazywaną za plecami "Suką" - i w